През очите ми е чудно
да откриеш с изненада –
колко си добър и хубав,
колко много ти се радвам.
Как така ще ме загубиш?
Друго си е да ме имаш.
Аз съм благодарна публика.
И съм ти необходима.
През очите ми е чудно
да откриеш с изненада –
колко си добър и хубав,
колко много ти се радвам.
Как така ще ме загубиш?
Друго си е да ме имаш.
Аз съм благодарна публика.
И съм ти необходима.
По какъв повод е създадено?
(малко любопитство – ако беше голямо, можеше и да не попитам)
ние взаимно храним суетата си ден след ден 🙂
няма конкретен единствен повод, това всъщност е рециклирано старо стихче от преди няколко години 🙂